BURSASPOR 0 - 1 BEŞİKTAŞ (22/EYLÜL/2014)

Beşiktaş, ligin üçüncü haftasında zorlu Bursaspor deplasmanından çok kıymetli bir üç puan çıkardı. Bu galibiyet bana göre üç değil, altı puana bedeldi. Çünkü Avrupa kupaları ve ligde üst üste gelen beraberlikler sonrası oluşan karmaşa ortamı ancak böyle bir galibiyetle durulabilirdi. Futbolun doğasında inişler çıkışlar vardır ama spor basınının iki maçlık sonuçla teknik adamların, oyuncuların kaderini çizmeye çalışması Türk futbolunun yıllardır önünü tıkayan hastalıklardan biridir. Slaven Bilic bir hafta önce “başarının mimarı” ilan edilirken, birkaç puan kaybıyla eleştirilerin odağına konmuştu bile. Oysa takımların geleceği, günübirlik manşetlere feda edilecek kadar ucuz olmamalı.

Ve böyle bir ortamda Beşiktaş, belki de en zor deplasmanlardan birine çıktı. Neyse ki, Bursaspor taraftarı beklenen ilgiyi göstermedi de o olası baskı biraz hafifledi. Yine de ilk yarıda izlediğimiz Beşiktaş, adeta sahada kaybolmuştu. Siyah-beyazlılar birbirine topu ulaştıramıyor, hatalı paslar zincir gibi diziliyordu. Bursaspor’un üstünlüğü ele alacak kadar büyük bir gücü yoktu ama Beşiktaş’ın o dağınık hali korkutucuydu. “Bursaspor Beşiktaş’ın oyununu bozdu” diyenlere katılamıyorum. Oyun bozulmadı; Beşiktaş zaten kötüydü.

Slaven Bilic, ilk yarının bitimine dakikalar kala Oğuzhan’ı kenara alıp Sosa’yı sahaya sürdü. Doğrusu değişikliğe değil, zamanlamasına takıldım. “Bir iki dakika daha beklesen ne olurdu?” diye içimden geçirdim. Ama dışarıdan konuşmak kolay; o işi yapan o, biz sadece izleyeniz. Öyle olmasa herkes formayı giyer, kulübeye geçerdi.

İkinci yarı başlarken tablo değişmemişti. Aklımda ertesi günün manşetleri dönmeye başlamıştı ki, Bursaspor yorulmaya, Beşiktaş ise toparlanmaya başladı. Ve gecenin kurtarıcı golü, 86. dakikada geldi. Geç geldi ama belki de böyle olması daha hayırlıydı; Bursaspor’un toparlanacak vakti kalmadı. Hakemin eklediği dokuz dakika bile skoru değiştiremedi.

Ama bu maçın tek dersi skor değildi. Bursaspor’un 2 numarası, Sivok’un kafasını tekmeleyip patlattıktan sonra arkasını dönüp gitmesi; Bilic’e el kol hareketleriyle karşılık vermesi, futbol adına utanç vericiydi. Sporun ahlakla, zekâ ve çeviklikle bir bütün olduğunu unutanlara ders gibiydi. O sahnede insan ürpermez mi? Kanlar içinde yatan rakibin karşısında bir an bile durmaz mı?

Ve Veli’nin penaltı beklediği pozisyonlar… Spor basını yüz elli kamerayla bu pozisyonların neden penaltı olmadığını anlatmaya çalıştı; ama Beşiktaşlı yüreklere bunu anlatmak o kadar kolay değildi.

Sonuçta Beşiktaş bu kritik virajdan geçti, bir nebze olsun önünü açtı. Biz Beşiktaşlılara da derin bir nefes alıp Avrupa gecelerini beklemek düştü. Yüksel Kara Kartal, yüksel!

Stadyum: Bursa Atatürk Stadyumu.

Hakem: Cüneyt Çakır.

Bursaspor: Harun, Şener, Civelli, Serdar Aziz, Behich, Ozan Tufan, Belluschi, Volkan (Dk. 79 Ferhat), Josue (Dk. 88 Enes), Bakambu (Dk. 69 Traore), Fernandao.

Teknik Direktör: Şenol Güneş.

Beşiktaş: Tolga, Necip (Dk. 46 Serdar), Franco, Sivok, İsmail, Veli, Hutchinson, Gökhan, Oğuzhan (Dk. 43 Sosa), Olcay (Dk. 89 Atınç), Demba Ba.

Teknik Direktör: Slaven Bilic.

Gol: Dk. 86 Olcay (Beşiktaş)

Sarı Kartlar: Veli, İsmail, Serdar, Demba Ba (Beşiktaş), Ozan Tufan, Civelli (Bursaspor)